F1 Webshop

We hebben allemaal wel eens een vriend die ons zegt: "Waarom kijk je naar Formule 1? Het zijn alleen maar ronddraaiende auto's, het is niet eens een sport," en je weet niet eens hoe te antwoorden. Maar hebben ze gelijk? Is F1 een sport?

F1 is een sport. Het besturen van een F1-auto is fysiek zeer veeleisend, en de coureurs hebben grote vaardigheid, lichamelijke conditie en mentale kracht nodig. Auto's zijn een stuk gereedschap, en coureurs zijn net zo belangrijk als hun auto, want een goede auto zonder een goede coureur zal niet genoeg zijn om te winnen. Ook Yoga is een sport, maar van een heel ander kaliber.

Volgens het woordenboek is sport "een spel, competitie of activiteit die fysieke inspanning en vaardigheid vereist en die volgens regels wordt gespeeld of gedaan, voor het plezier en/of als werk". F1 voldoet aan al deze eisen, dus laten we eens kijken waarom mensen het niet als een sport beschouwen en hoe moeilijk F1-racen eigenlijk is.

Hoe moeilijk is het om een F1 auto te besturen?

Het belangrijkste argument dat F1 geen sport is, is dat de auto's al het werk doen, terwijl de coureurs alleen maar zitten en links en rechts draaien. Dit kon niet verder van de waarheid. F1-auto's zijn extreem moeilijk en veeleisend om te besturen.

Om een F1-wagen te besturen, moet je niet alleen talent en aanleg hebben, maar ook een harde en specifieke opleiding volgen. Tijdens races krijgen coureurs herhaaldelijk G-krachten door hun lichaam te verduren, waardoor hun hartslag stijgt en het moeilijker wordt om adem te halen.

G-krachten zijn versnellingen die het lichaam ondersteunt. Met andere woorden, G-krachten is wat je uit je stoel duwt als je in een achtbaan een bocht neemt of een afdaling maakt, maar in de F1 zijn ze veel brutaler.

In een normale toestand, we ondersteunen een kracht van 1 G verticaal, dat wil zeggen, de zwaartekracht. Wanneer u in uw auto op de weg en rem zo hard mogelijk in een noodsituatie, zul je experimenteren rond een G horizontaal. F1-coureurs ervaren ongeveer 2 G bij het optrekken en 4-5 G bij het remmen, dat wil zeggen 5 keer hun lichaamsgewicht.

Om deze brute krachten te weerstaan, moeten coureurs het hele lichaam trainen, vooral de nek, armen en core. Daarom zijn F1-coureurs de atleten met de sterkste nek.

De benen zijn ook heel belangrijk, want de remmen van een F1-auto zijn veel harder dan die van een gewone auto. Er is een kracht van 125 kg nodig om het rempedaal volledig in te trappen, dus de coureurs moeten meerdere keren per ronde een immense hoeveelheid druk op de remmen uitoefenen.

Hoe veeleisend zijn F1-races voor coureurs?

Uithoudingsvermogen is ook een cruciaal aspect van de training. Racen zet bijna elke spier van het lichaam onder druk, en tijdens de anderhalf uur die een race duurt, bedraagt de hartslag van de gemiddelde coureur ongeveer 170 slagen per minuut als gevolg van vermoeidheid, stress en G-krachten.

Coureurs kunnen per race tot 2 à 3 kg zweet verliezen door de hoge temperaturen in de cockpit, die kunnen oplopen tot zo'n 50º, waardoor het werk van de coureur gedurende lange tijd zeer zwaar is.

Bovendien zijn de omstandigheden voor elke Grand Prix anders, zodat de coureurs hun training elk weekend moeten aanpassen aan de locatie van de volgende race, wat de zaak nog moeilijker maakt. Races als Singapore of Maleisië, waar de luchtvochtigheid hoog is, en Bahrein of Abu Dhabi, waar het erg heet is, zijn veel veeleisender.

Daarom hydrateren de coureurs zeer goed vóór de race door veel te drinken, en tijdens de race drinken ze uit een 1,5-litertank met water in de auto om uitdroging te voorkomen. Aan het eind van de race zijn de coureurs uitgeput en hebben ze zeer vermoeide armen en benen.

Als u een idee wilt krijgen van hoe vermoeiend het is om in een F1-auto te rijden, probeer dan het volgende experiment: ga naar de dichtstbijzijnde kartbaan en huur er een voor een half uur. Aan het eind van de sessie zul je behoorlijk moe zijn en je armen zullen trillen; vergeet niet dat het maar een eenvoudige kart is!

Wat doen F1-coureurs om te trainen?

Een andere belangrijke factor is mentale fitheid. De geest van de F1-coureurs wordt ook tot het uiterste gedreven door stress, druk en vermoeidheid. Ze moeten het vermogen hebben om informatie met zulke hoge snelheden te verwerken en dan te reageren in luttele tienden van een seconde.

Als je ooit een F1-stuurwiel hebt gezien, zal het je opgevallen zijn dat het veel knoppen heeft. Tijdens elke ronde moet de coureur talloze aanpassingen doen om de auto in balans te houden en af te stellen en via de radio met zijn team communiceren - en dat alles terwijl hij rijdt, wat mentaal een veeleisende baan is.

Wint de F1-coureur die de beste auto heeft altijd?

Wat betreft het argument dat als je een goede auto hebt, je ook goede resultaten zult behalen, is er een kern van waarheid. Het hebben van een competitieve auto is essentieel, maar er zijn talloze voorbeelden van coureurs die anderen met slechtere auto's hebben verslagen en het beste uit hun auto hebben gehaald.

Bovendien moeten we begrijpen dat F1 een teamsport is, dus de vaardigheid van de monteurs en ingenieurs telt ook mee.

In 2012, bijvoorbeeld, streed Fernando Alonso met Sebastian Vettel om het wereldkampioenschap tot de laatste race, en hij had slechts, op zijn best, de vierde beste auto. Datzelfde jaar won Pastor Maldonado, die niet bepaald de beste coureur was, een race met Williams, ook niet een van de beste teams.

Dit toont aan dat er veel kan gebeuren tijdens races en dat de winnaar kan komen door geluk, strategie, vaardigheid, of een beetje van alles. Een goede coureur kan uitblinken en zijn talent tonen in elke auto.